prawo pierwokupu

См. также в других словарях:

• prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

• bliższość — ż V, DCMs. bliższośćści, blm rzecz. od bliższy ∆ hist. Prawo bliższości «w średniowieczu: ograniczenie właściciela w swobodzie zbywania dziedzicznych dóbr ziemskich przez krewnych, warujących sobie prawo pierwokupu, a nawet odkupu od ewentualnych …   Słownik języka polskiego

• pierwokup — m IV, D. u, Ms. pierwokuppie, blm ∆ praw. Prawo pierwokupu «ustawowe lub umowne uprawnienie do pierwszeństwa w nabyciu określonej rzeczy w razie chęci zbycia jej przez osobę zobowiązaną» …   Słownik języka polskiego

• pierwokup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. pierwokuppie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ustawowe lub umowne uprawnienie do pierwszeństwa w zakupie jakiejś rzeczy w razie pozbywania się jej przez prawowitego właściciela : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przysługiwał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przywilej — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególne uprawnienie uwalniające osobę lub grupę osób od obowiązków w jakimś zakresie lub nadające prawo do korzystania z jakichś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień